Leylah Fernandez

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leylah Fernandez
Washington D.C. 2023
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Canada Canada
Geboorteplaats Montreal, Canada
Geboortedatum 6 september 2002
Woonplaats Boynton Beach, FL, VS[1]
Lengte 1,68 m[1]
Profdebuut 2019[1]
Slaghand links, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 4.316.523 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 166–104
Titels 3 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 13e (8 augustus 2022)
Olympische Spelen 2e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (2021)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 65–46
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 17e (23 oktober 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2023)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 3–2
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2022)
Laatst bijgewerkt op: 23 oktober 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Leylah Annie Fernandez (Montreal, 6 september 2002) is een tennisspeelster uit Canada. Zij begon op vijfjarige leeftijd met het spelen van tennis.[2] Zij speelt links­handig en heeft een twee­handige back­hand.[1] Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2017.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Fernandez komt uit voor Canada op de Fed Cup, waar zij sinds 2019 veertien partijen voor speelde – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 11–3.[3]

In 2019 speelde Fernandez als verliezend finaliste op het meisjesenkelspel van het Australian Open 2019. Op Roland Garros 2019 stond zij weer in de meisjesfinale, die zij deze keer won.[4]

In 2020 kwam Fernandez op het Australian Open voor het eerst in actie op een grandslamtoernooi, door zich te plaatsen via het kwalificatietoernooi.[5][6] Een maand later bereikte zij als kwalificante de enkel­spel­finale van het WTA-toernooi van Acapulco – zij verloor de eindstrijd van de Britse Heather Watson.

In 2021 won Fernandez haar eerste WTA-titel, op het WTA-toernooi van Monterrey – in de finale ver­sloeg zij de Zwitserse Viktorija Golubic. Op het US Open versloeg zij drie geplaatste top vijf-speel­sters en een voormalig kampioene, en kwam daarmee in de finale. Daar ontmoette zij de achttienjarige Emma Raducanu, die zich via het kwalificatietoernooi naar de eindstrijd had gespeeld. In deze tiener­finale verloor Fernandez met 4–6 en 3–6.[7] Hiermee maakte zij haar entrée in de top 30 van de wereldranglijst.

In februari 2022 kwam Fernandez binnen in de top 20 van de wereldranglijst in het enkelspel.

In april 2023 maakte zij haar entrée op de mondiale top 50 van het dubbelspel. Twee maanden later bereikte zij op het dubbelspeltoernooi van Roland Garros haar eerste grandslam­finale, met de Amerikaanse Taylor Townsend aan haar zijde – zij verloren de eindstrijd van de Taiwanese Hsieh Su-wei en de Chinese Wang Xinyu. In augustus haakte zij nipt aan bij de mondiale top 20 in het dubbelspel. In oktober won zij haar derde WTA-enkelspeltitel in Hongkong waar zij in de finale zegevierde over de Tsjechische Kateřina Siniaková.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Fernandez wordt gecoacht door haar vader. Haar vader komt uit Ecuador, haar moeder heeft Filipijnse ouders – zelf is zij geboren in Montreal, Canada.[8] Zij spreekt Frans, Spaans en Engels.[9]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2017 728
2018 487 981
2019 209 296
2020 88 293
2021 24 74
2022 40 76

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2021-03-21 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Zwitserland Viktorija Golubic 6-1, 6-4 details
2. 2022-03-06 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Colombia Camila Osorio 6-7, 6-4, 7-6 details
3. 2023-10-15 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková 3-6, 6-4, 6-4 details
verloren finales
1. 2020-02-29 Vlag van Mexico WTA Acapulco hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson 4-6, 7-6, 1-6 details
2. 2021-09-11 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu 4-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2023-01-08 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands Vlag van Japan Miyu Kato
Vlag van Indonesië Aldila Sutjiadi
6-1, 5-7, [4-10] details
2. 2023-04-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula
6-7, 2-6 details
3. 2023-06-11 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van China Wang Xinyu
6-1, 6-7, 1-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Leylah Fernandez.